ԱՌՆԵՏՆ ՈՒ ԵՐԿԵՐԵՍԱՆԻՆԵՐԸ
Հայկական պետության 4512 տարվա պատմության մեջ տեղի ունեցավ աննախադեպ իրադարձություն՝ երկրի ղեկավարի դավաճանության հետևանքով կորսվեցին հերթական, ճակատագրական, ռազմավարական կարևոր նշանակություն ունեցող հայկական տարածքներ։ Ասում եմ՝ աննախադեպ, որովհետև դա ծրագրված էր աշխարհի ուժային կենտրոններում՝ տարիներ առաջ, ընտրվել էր այն իրականացնող խումբը և նրա ղեկավարը՝ ՀՀ վարչապետ-դավաճանապետը։ Այդ մասին կան բավական հրապարակումներ և նյութեր։
Երկուսուկես տարի առաջ, երբ իշխանությունն անցավ միամիտ ժողովրդին վարդագույն, դրախտային կյանք խոստացող ապագա դավաճանապետին, ժողովրդի զգալի մասը բաժանվեց երկու մասի՝ նիկոլապաշտների (դրանցից ոմանք դարձան նիկոլալեզներ՝ այդ բառի լայն իմաստով) և սթափ մտածողների։ Նիկոլապաշտ-նիկոլալեզները թշնամանքով էին վերաբերվում սթափ մտածողների հրապարակումներին, մտքերին, գործերին, հաղորդագրություններին, համացանցում արվող մեկնաբանություններին։ Այժմ, երբ հանձնվել են տասնյակ հազարավոր զոհերի գնով անցյալ դարի 90-ական թթ. սկզբին ազատագրված հայկական տարածքների զգալի մասը՝ նենգ, ստոր, մարդկության աղբ թշնամուն, երբ այդ թշնամու նոխազ առաջնորդը ծաղրում է Նիկոլին ու ծիծաղում նրա վրա, իսկ Նիկոլը կուլ է տալիս դա (ի՜նչ ամոթ տղամարդու համար, առավել ևս՝ հայի), նիկոլապաշտ (նույնն է՝ դավաճանապաշտ) և նիկոլալեզ (նույնն է՝ դավաճանալեզ) ամբոխը սկսել է բաժանվել երկու խմբի՝ ոմանք շարունակում են մնալ նիկոլապաշտ-նիկոլալեզ, ոմանք, չգիտեմ ինչպես անվանել նրանց… սկսում են լքել իրենց պաշտամունքի առարկային։
Ինձ հետաքրքում է՝ նիկոլապաշտ-նիկոլալեզները չե՞ն հասկանում, թե ի՞նչ է տեղի ունեցել, որ նոխազի ծաղրը նրա՛նց էլ է վերաբերվում։ Այլևս ի՞նչ է պետք հասկանալու համար, թե ի՞նչ է կատարվել… Մի՞թե կհասկանան այն ժամանակ, երբ վերը նշված աղբը կբախի նրանց դռները...
Հետաքրքիր են նաև երկրորդ՝ իրենց պաշտամունքին լքող խմբի ներկայացուցիչները։ Մինչև վերջին ամիսների իրադարձությունները նրանք պաշտում էին մեկին, որն իր ամբողջ էությամբ հակահայի մարմնացումն էր, ում հակահայկական գործելակերպը ներքին և արտաքին քաղաքականության բոլոր ոլորտներում ակնայտ էր։ Երկուսուկես տարի նրանք փրփրոտ բերաններով քարկոծում ու փնովում էին սթափ մտածողներին, իսկ հիմա մոռացել են դա և սկսում են դավաճանել դավաճանին։ Ըստ որում, նրանցից ոմանք դա անում են աստիճանաբար, ինչպես ասում են՝ խփում են և՛ մեխին, և՛ պայտին։ Նրանք հավանության նշան են դնում, և՛ նիկոլամետ, և՛ հականիկոլական մեկնաբանությունների տակ՝ երկու դեպքում էլ ցույց տալու համար, թե, տեսե՛ք, մենք միասին ենք...
Իսկ դավաճանապետին չեն հետաքրքրում ո՛չ իրեն դեռ պաշտողները, ո՛չ իրեն արհամարհողները, ո՛չ հայրենիքի համար զոհված հայ մարտիկները, ո՛չ կենդանի մնացած հայ զինվորները, ո՛չ Արցախի Հանրապետությունը և ո՛չ էլ Հայաստանի Հանրապետությունը։ Նրա միակ երազանքն է առնետի նման փախչել երկրից՝ կրծոտելու համար հնարավորինս շատ ցորեն պահեստավորելով...
На каком языке написано? Тоже хочу научиться писать так же...
Уважаемый Майкл, извините, за поздний ответ. Эта статья на армянском. Мой блог трехъязычный: материалы на русском, армянском и греческом. Армянские и греческие тексты Вы можете прочитать с помощью google-переводчика. Конечно, этот переводчик не переводит тексты на 100 процентов, но смысл понятен.